بساط انداختن

(~. اَ تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. اسباب فروختنی را در مکانی پهن کردن.
2. فرش انداختن.

منابع

• فرهنگ لغت معین