بقیع

نمایی از قبرستان بقیع

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بقیع دارد

آوایش

• [بَق/ئی]

اسم

بقیع

1. بقیع اصطلاحی مرکب محتملا معرب بُغئی که ممکن است در زبان معیار مفهومی متفاوت داشته باشد.

   بقیع پیش از اسلام، مفهوم اعتقادی داشته است و از دو بخش بغ - ئی شکل گرفته و استنتاج کلی از اصطلاح یعنی حضور بغ در آتی نزدیک در جمع، اجتماع یا منطقه و ناحیه.

عربی

اسم

بقیع

1. جایی‌که در آن درختان گوناگون باشد.
2. نام گوستانی در مدینه که آرامگاه بسیاری از نزدیکان پیامبر در آنجاست.
3. (جغرافیا): گورستانی در خاور مدینه که بیش از ده هزار نفر از مهاجرین و انصار در آن خاک شده‌اند.

واژه‌های مشتق شده

• بقیه

منابع

• فرهنگ لغت معین