بهاء

(بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. روشنی، درخشندگی.
2. زیبایی، نیکویی.
3. زینت، آرایش.
4. رون

قید

منابع

• فرهنگ لغت معین