بهجت

(بِ یا بَ جَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. بهجة

مصدر لازم

1. شادمان شدن.

(اِم

صفت

1. زیبایی.
2. سرور، شادی.

منابع

• فرهنگ لغت معین