بیل
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- زبان معیار باستان
آوایش ویرایش
- /بِیل/
اسم
ویرایش
بیل
- (فنی): ابزار کفه‌دار دسته بلند برای کشاورزی، خاکبرداری و مانند آنها.
- ابزاری دارای دسته بلند و صفحه‌ای پهن و قاشق مانند که برای جا بجا کردن خاک و گِل بکار می‌رود.
کهن واژه
ویرایش
- بیل به زبان معیار باستان کلمه‌ای خالص بوده و احتمالا به معنی دانستن، بفهم، بدان یادبگیر و مانند آنها بوده است.
پسوندهای مشترک ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس