تاجداران

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /تاج/داران/

اسم مرکب

تاج‌داران

1. مفرد تاجدار، عده‌ای از صاحبان تاج که باید صاحب قلمروی کشوری هم نیز باشند.

   زمین بنده و چرخ یار منست/ سر تاجداران شکار منست «فردوسی»

منابع

• فرهنگ شمس/ شاهنامه