تحدب

(تَ حَ دُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. گوژ شدن.
2. برجسته بودن.

(اِم

صفت

1. برجستگی، برآمدگی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

convexity

• bulge
• camber