تحفظ

(تَ حَ فُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. هوشیار بودن و پرهیز کردن.
2. خویشتن‌داری

ریشه

«ح‌ف‌ظ»

منابع

• فرهنگ فارسی معین