تخت‌کیان

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /تختِ/کِیان/

اسم مرکب

تخت‌کیان

1. نخستین تخت سلطنت شهریاران ایران باستان.

   ترا باید ایران و تخت کیان/ مرا بر در تُرک بسته میان «فردوسی»

منابع

• شاهنامه