تخصیص‌گر
فارسی
ویرایشحوزه: [زبانشناسی]
- واحدی دستوری که مصداق‌های بالقوۀ گروه اسمی را محدود می‌کند.
منابع
ویرایش«تخصیص‌گر» هم‌ارزِ «determiner»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷