تخصیص‌گر
فارسی ویرایش
حوزه: [زبانشناسی]
- واحدی دستوری که مصداق‌های بالقوۀ گروه اسمی را محدود می‌کند.
منابع ویرایش
«تخصیص‌گر» هم‌ارزِ «determiner»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷