ترکان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• تورک

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• • /تُرک/آن/

اسم

1. (قوم): منسوب به تُرک، ترک‌ها، حالت جمع ترکان.

   یکی ترجمان را ز لشکر بجست.....که گفتار ترکان بداند درست (شاهنامه)

صفت

ترکان

1. ملکه، شهربانو.
2. لقب زنان ارجمند، بی‌بی‌بیگم.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: horde

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5