ترکیب بند

(~. بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. شعری است دارای چند بند در یک بحر که هر بند دارای قافیه‌ای جداگانه باشد و در آخر هر بند یک بیت آورده می‌شود که برخلاف ترجیع بند، تکراری نیست.

منابع

• فرهنگ لغت معین