تعرف

(تَ عَ رُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. آشنا شدن، شناخته گردیدن.
2. شناختن، پژوهیدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین