تعنت

(تَ عَ نُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. خواری و مشقت کسی را خواستن.
2. عیب جویی کردن از کسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین