تقشف

(تَ قَ شُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. به کم ساختن، زندگی مرتاضی را پیشه کردن.

(اِم

صفت

1. تنگی معشیت، درویشی.

منابع

• فرهنگ لغت معین