تقطیع

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. پاره پاره کردن.
2. تجزیه کردن شعر به اجزا و ارکان عروضی برای معین کردن موزون یا ناموزون بود شعر.
3. کنایه از: پیمودن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

scansion

• scan