تقوا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /تَقْوا/

اسم مصدر

تقوا

1. نگهداشتن خود از گناه، و اطاعت از خداوند، پرهیزگاری. تقویٰ. مقابل فجور.

---

ترجمه
انگليسی: virtue piety pietism virtueless antigone

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن