گناه

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [گَن/آه]

قید

گناه

1. مفهوم باستانی اصطلاح گناه غیر از آن معنانی رایج است؛ به عبارتی مفاهیم گند و آه زبان فارسی را توأم دارد.

   در واقع کسی که ناله و نفرین پشت سر کسی نماید عمل گندی انجام داده که نباید چنین می‌کرد.

اسم

1. بزه، کار بد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––