تمرغ

(تَ مَ رُّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. در خاک غلتیدن، از درد به خود پیچیدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

خود را در خاک مالیدن