تمویل

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. مال کردن ؛ به قوة دو رسانیدن، عددی را در نفس خود ضرب کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین