تناسل‌بریدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تَناسُل/بُریدَن/

مصدر فعل متعدی

تناسل‌بریدن (قدیم)‎

1. از بین بردن نسل و نژاد کسی.

   سهم تو ز اعدای تو ببْرید تناسل/ کاَندشیه جان قاطعِ هر شهوت و باه است. «سوزنی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن