تنافس

(تَ فُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. رغبت کردن در کاری از روی رقابت و همچشمی به منظور پیشی گرفتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین