تنوین

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. دو زَبَر یا دو زیر یا دو پیش که به آخر کلمات عربی در حالت نصبی، جری و رفعی افزوده می‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین