توقیع

(تُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. نشان گذاشتن بر چیزی.
2. نوشتن چیزی ذیل کتاب.
3. امضا کردن نامه و فرمان.

اسم

1. فرمان شاهی، طغرای شاهی.
2. دستخط.

منابع

• فرهنگ لغت معین