تیمور

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /تَی/مور/

اسم

تیمور

1. نام شاه مغول یا تاتار نژاد که به تیمورلنگ هم مشهور است.

   نقل شده تیمور در جنگی شکست خورد و تنها متواری شد و در خرابه‌ای پنهان شد، مدتی که در آن بیغوله مخفی بود روزی پیش چشمش مورچه‌ای با بار دانه‌ای از دیوار بالا می‌رفت و می‌افتاد، اما با تکرار مورچه موفق شده این راه دشوار را بپیماید، و این عمل مورچه به شاه متواری انگیزه داد و او پس از تجدید قوا حمله برد، عاقبت پیروز شد. بدین سبب نام یا لقب تیمور گرفت یعنی شرط به عمل یا الگو از مور.

واژه‌های مشتق شده

• تیموری