ثابت خورشیدی

فارسی

حوزه: [نجوم]

1. توانی که واحد سطح بالاترین لایۀ جوّ زمین از خورشید دریافت می‏کند.

منابع

«ثابت خورشیدی» هم‌ارزِ «solar constant»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰