ثقت

(ثِ قَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. ثقة

مصدر لازم

1. اعتماد کردن، به کسی اعتماد داشتن.

صفت

1. کسی که مردم به او اعتماد کنند.

اسم

1. اطمینان، استوا

ریشه

منابع

• فرهنگ لغت معین