(ثَ بَ)

فارسی ویرایش

ریشه‌شناسی ویرایش

  1. ثیبوبة

مصدر لازم ویرایش

  1. حالتی که پس از ثیبه شدن برای زن پیدا می‌شود.

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین