جاج

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /جاج/

اسم‌خاص

جاج (مکان‌باستانی)‎

1. مترداف با چاج و چاچ در شاهنامه تلویحاً پایتخت پیران توصیف شده‌است

   سپهدار توران ازان سوی جاج/ نشسته به آرام بر تخت عاج. «فردوسی»

منابع

• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5