جامع الشرایط

(مِ عُ شَّ یِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. دارای شرایط کافی برای انجام کاری یا پذیرش مسئولیتی یا داشتن مقامی.

منابع

• فرهنگ لغت معین