حاضر غیاب

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. خواندن نامه‌های جمعی برای تعیین کسانی که غایبند؛ چنان که معلم شاگردان را و صاحب منصب سربازان را.

منابع

• فرهنگ لغت معین