حالت کنایی

فارسی

حوزه: [زبان‏شناسی]

1. حالت دستوری فاعلِ فعل‏های متعدی در زبان‌های کُنایی ـ مطلق (ergative-absolutive)

متـ . کُنایی.

منابع

«حالت کُنایی» هم‌ارزِ «ergative case, ergative»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰