حایل

(یِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. حائل

صفت

1. مانع میان دو چیز.
2. جداکننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

fender

• becket