حداد

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَدّاد/

صفت

حداد (قدیم)‎

1. آهنگر. آهن‌ فروش.

   نابود باد ظلم چو ضحاک ماردوش/ تا بوده است کاوه، حداد زنده است. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ‌سخن