کاوه
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- پهلوی
آوایش
ویرایش- /کٰاوِه/
اسم خاص
ویرایش
کاوه
- کاوه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش کا - وَ قابل تجزیه باشد و مفهوم از آن پیشوای دهنده است.
- چو کاوه برون شد ز درگاه شاه/ بَرو انجمن گشت بازارگاه «فردوسی»
ریشه‌شناسی۲
ویرایش- پشتو
اسم
ویرایش
- جستجوگر.
مترادف‌ها
ویرایشمنابع
ویرایش- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5