فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /حَرفِ/نِدا/

  اسم مرکب ویرایش

حرف‌ندا

  1. (ادبی): در دستور زبان، واژه یا پسوندی که برای ندا بکار میرود و به همراه یک اسم می‌آید و آن را منادا می‌سازد، مانند «ی» در ای‌خدا و «ا» در پروردگارا.

مترادف‌ها ویرایش


برگردان ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن

interjection