فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /حَرفِ/نِدا/

  اسم مرکب

ویرایش

حرف‌ندا

  1. (ادبی): در دستور زبان، واژه یا پسوندی که برای ندا بکار میرود و به همراه یک اسم می‌آید و آن را منادا می‌سازد، مانند «ی» در ای‌خدا و «ا» در پروردگارا.

مترادف‌ها

ویرایش

برگردان ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن

interjection