فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • عربی

آوایش

ویرایش
  • /حَشیش/

حشیش (موادمخدر)

  1. ماده‌ای مخدر که از سرشاخه‌های گلدار شاهدانه گرفته می‌شود. هر نوع گیاه خشک. بنگ.
  2. سرشاخه‌های گلدار گیاه شاهدانه که پس از خشک کردن و آماده کردن به طرق مخصوص آن را به صورت جویدن یا تدخین مورد استفاده قرار می‌دهند. بنگ، ماری‌جوانا.



ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین