حصاری

(حِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی(ص نسب.)

1. زندانی، محصور.
2. منسوب به شهر حصار در ماورالنهر که زیبارویانش معروف بودند.

منابع

• فرهنگ لغت معین