حقه باز

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت فاعلی

1. شعبده باز.
2. مکار، فریب دهنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

صفت

subdolo

اسم

truffatore