حق‌الصلح

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌اِلصُلح/

اسم مرکب

حق‌الصلح (قدیم)‎

1. پول یا مالی که طرف غالب جنگ به دلیل پذیرفتن صلح، از طرف مغلوب می‌گرفت.

   دریافت جزیه و حق‌الصلح پاره‌ای از شهرهای مفتوحه ... نیز در کار بود. «حمدالله مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن