حق‌المعاینه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌اُلمُعاینه/

اسم مرکب

حق‌المعاینه (منسوخ)‎

1. مزد معاینه که به پزشک می‌پردازند. پول ویزیت.

   طبیب هم در مطب خود حق‌المعاینه معیّنی نداشت. «حمدالله مستوفی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن