حق التألیف

(حَ قُّ تَُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. مزد و پاداش و پولی که به مؤلفان در ازای تألیف کتابی پرداخته می‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین