حق شناس

(حَ. ش)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت فاعلی

1. معتقد به حقیقت و راستی.
2. خداشناس.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

صفت

grato

صفت

riconoscente