ختم

(خَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. به پایان رساندن، به سر آوردن.
2. مهر کردن نامه یا هر چیز دیگر.
3. قرآن را از اوّل تا آخر خواندن.
4. مجلس عزاداری، مجلس ترحیم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

termination

• fetch up
• epiolgue
• sinnet
• sennet