فارسی ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • نیاهندوایرانی

آوایش ویرایش

  • [خَرام/آن]

  صفت ویرایش

خرامان

  1. دارای حالت خرامیدن،، در حال خرامیدن، رونده با ناز و تکبر و تبخ.
    خرامان در زبان‌معیار باستان، ممکن است به دو صورت تجزیه گردد، نخست خرا - مان و تعبیر دوم خر - آمان؛ هر دو حالت خَر یا خُر باید خِر تلقی گردد و با این پیشوند ممکن است به معنی حضور گله‌ای تفسیر گردد مانند هجوم کلاغ‌ها یا آهوان‌.

  صفت فاعلی ویرایش

  1. خرامنده. (يادداشت بخط مرحوم دهخدا)
  2. رونده با ناز و تکبر و تبختر. (ناظم الاطباء)، (شرفنامه منيری)
  3. خوش رفتار. (غياث اللغات)
  4. مختال . (زمخشری).


 مثال ویرایش

  1. به‌فرمود کاين را بجای آوريد -- همان باغ يکسر بپای آوريد
  2. به‌جستند بسيار هر سوی باغ -- به‌بردند زير درختان چراغ
  3. نه‌ديدند چيزی جز از بيد و سرو -- خرامان به‌زير گل اندر تذرو (فردوسی)
  4. وز آن پس بيامد خرامان دبير ..... به‌یاورد قرطاس و مشک و عبير (فردوسی)
  5. خصم خرامان درين ضياع فراوان. (ناصرخسرو)

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن