خلافکار

(خَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

عربی

صفت فاعلی

آن که خلاف می‌کند، آن که رفتار نادرست و ناروا دارد، متخلف.

منابع

فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

انگلیسی: trespasser

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=خلافکار&oldid=607109»