خنک
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /خُنَک/
مصدر فعل لازم
ویرایش
خنک
- سرد ملایم و مطبوع گشتن، خوب، خوش.
- خُنُکْ: در گویش گنابادی یعنی بی‌مزگی، کار زشت، بی‌تربیتی ، سرما، سردی هوا.
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
شبه جمله
ویرایش
خُنُک
- خوشا؛ آفرین.
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن