خودکامه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• خود/کامه/

صفت مرکب

خودکامه

1. هرچی که او بخواد باید انجام بشه، دیگران اصلا مهم نیست چه نظر یا ایده‌ایی دارند. مستبد، دیکتاتور، زورگو.

   به کام خود رسیدن، اراده خود را تحمیل کردن.

زبان دیگر

• سریانی

1. شهربان، مرزبان.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی:dictator autocrat