خیرله‌مال

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /خَیرلِه/مال/

اسم مرکب

خیرله‌مال عامیانه (بهاری)‎

1. مترادف خوش‌یُمن در زبان فارسی، کسی که با حضورش در جایی موجب خوشحالی و امید می‌شود. مقابل شومباش.

منابع

• فرهنگ شمس