دبغ

(دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. پیراستن پوست.
2. رنگ سبز دادن جامه را.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(دِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. آن چه با آن پوست را پیرایند.

منابع

• فرهنگ لغت معین